فارسی
این گوشیها که نام دیگرشان گوشیهای فنجانی است، رایج ترین وسیله حفاظتی در محیط کار صنعتی محسوب می شود .برای خرید یک حفاظ روگوشی مناسب آشنایی با اجزای مختلف یک گوشی حفاظتی ضروری است ؛ گوشی های حفاظتی از دو پوسته صلبی با فرم نیم کره و یا شکل های مشابه غیر منظم تشکیل شده که توسط یک تسمه فلزی در مقابل گوش قرار می گیرد. به طور معمول، از جنس پلاستیکی سخت می باشد که به شکل فنجانی، بیرون یا اطراف گوش را میپوشاند. این نوع حفاظها از طریق یک بالشتک (پرشده از فوم پلاستیکی یا مایع لزج)، از نفوذ صدا به داخل گوش جلوگیری می کند. در داخل قسمت فنجانی شکل حفاظ، از مواد جاذب صدا (فوم نرم پلاستیکی) پر شده است. این وسیله شامل یک محافظ است که روی لاله هر دو گوش را کاملاً می پوشاند و براساس مشخصات فنی خود در فرکانسهای مختلف مقادیر متفاوتی را کاهش می دهند. نکته بسیار مهم در انتخاب این نوع گوشی ،کیفیت آنها است و در صورتی که مشخصه فنی کنترل صدا در آنها اعلام و یا به تأیید مراجع رسمی نرسیده باشد ارزش حفاظتی ندارند. عواملی مانند موی بلند، سربند، عینك طبی و عینک ایمنی واندازه جمجمه بر كارآیی آنها تاثیر می گذارد.قبل از استفاده از ایرماف حتما دستورالعمل استفاده از حفاظ روی گوش (ایرماف) مورد مطالعه قرار گیرد.
خطرات عمده تهدید کننده تنه در محیط کار عبارتند از:
- خطر شیمیایی : سموم پوستی ، مواد خورنده و سوزاننده و آلرژن ها
- خطر فیزیکی : خطرات حرارتی ، ارتعاشی و ضربات
- خطرات فیزیکی گرمایی : جوش گرمایی ، گرمازدگی و شوک گرمایی
- خطرات فیزیکی سرمایی : کهیر و سرخی پوست بدن ، از دست دادن هوشیاری ، ورم حاد ریه و توقف قلب
- خطرات بیوژیکی : پاتوژنهای انسانی ، پاتوژنهای حیوانی ، پاتوژنهای محیطی
لباس کار اولین وسیله ایمنی و بهداشتی است که می بایست از طرف کارفرما تهیه و در اختیار کارگر قرار داده شود . لباس کار باید متناسب با کار و بدن کارگر بوده و قسمت های آزاد نداشته باشد . کمر آنها همیشه بسته بوده و دارای جیب های کوچک و حتی الامکان تعداد جیب ها نیز کم باشد .
کارگرانی که با قسمت های گردان ماشین ها کار می کنند باید لباس کارشان چسبیده به تن و آستین هایشان مچ بند داشته باشد . لباس کار یکسره برای این قبیل کارها توصیه می شود ، کارگرانی که روی دستگاه های فوق الذکر کار می کنند اگر موی سرشان بلند است، باید آنها را زیر سربند یا کلاه بپوشانند و به این طریق محافظت از موی سر را انجام دهند هچنین از استفاده از ساعت مچی ، مچ بند ، انگشتر و سایر تزئینات در موقع انجام کار خودداری نمایند .
کارگرانی که در محیط آلوده به گرد و غبار مسموم کننده یا قابل اشتعال کار می کنند نباید از لباس های جیب دار و شلوارهای پاکتی دار استفاده نمایند ، چون گرد و غبار مذکور در محل های لبه دار و جیب ها جمع شده و در مواقع مختلف ممکن است باعث ناراحتی آنها شود .
لباس كار به عنوان یكی از تجهیزات حفاظت فردی مطرح می باشد و كلیه كاركنان باید با لباس كار مناسب محل كار در سر كار حاضر شوند. لباس كار كاركنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار كاركنان قرار می گیرند.
معمولاً لباس كار به عنوان یك پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می كند. ساده ترین شكل لباس كار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار یا کاپشن و شلوار(دو تكه) و نوع یكسره ( بیلرسوت ) تولید می شود. جنس لباس کار معمولا از الیاف طبیعی ( پلی استر پنبه ) و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی ( فلامنت ویسکوز ) و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی است . بدیهی است هر چه الیاف بكار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است .
البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد كه از جمله می توان لباس عایق سرما ، لباسهای جاذب رطوبت مخصوص سردخانه ها ، لباس نسوز مخصوص حرارت كوره های ذوب و لباس ضد حریق از جنس پارچه های PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم كه تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهد، ساخته شده و به منظور كار در مجاورت كوره ها و فرآیندهای حرارتی استفاده می شود. دستکش ها و آستین های حفاظتی در انواع مختلف نیز به نوعی در دسته لباس کار جای میگیرد و بسته به نوع کار الزامات مشخصی دارند.
در این مبحث منظور، سقوط اشیا به صورت عمودی و از ارتفاع به صورت سقوط آزاد است و برخورد اشیا به صورت مایل در ادامه مطالب آمده است .
کلیه کلاه های ایمنی برای ضربه 5 نیوتن طراحی و ساخته میشوند و آزمایشات و استاندارد ها هم بر اساس حداکثر ضربه 5 نیوتن تدوین شده اند . دلیل آن نیز بسیار ساده است . هر نیرویی که به صورت عمودی بر سر وارد میشود تماما از طریق گردن به بدن انسان وارد شده و به زمین یا دیگر تکیه گاه ها منتقل میشود . سیستم استخوان بندی گردن و ستون فقرات انسان ها به صورت میانگین تا حد 5 نیوتن نیرو را میتواند بدون آسیب جدی منتقل کند ( البته با فرض وارد شدن نیرو به سطح قابل قبولی از جمجمه که کارکرد اصلی کلاه ایمنی است و در مبحث اجزای تشکیل دهنده کلاه ایمنی به آن خواهیم پرداخت) بنابراین یک نکته را همواره به یاد داشته باشید که اگر در اثر اقتادن یک شیء ضربه ای بیشتر از 5 نیوتن به کلاه وارد شود دیگر کلاه نمیتواند از شما محافظت کند.
5 نیوتن یعنی یک وزنه 5 کیلوگرمی از ارتفاع یک متری سقوط کند . یا یک وزنه 2کیلوگرمی از ارتفاع 2.5 متری سقوط کند. برای ملموس تر شدن موضوع یک آجر سفال حدود دو کیلوگرم وزن دارد حال اگر از یک ساختمان دو طبقه که حدود 6 متر ارتفاع خواهد داشت سقوط کند 2*6=12 نیوتن ضربه وارد میکند که هیچ کلاهی نمیتواند مقاومت کند و تازه اگر هم کلاه سالم بماند قطعا استخوان بندی گردن آسیب خواهد دید .
در یک مثال جالبتر اگر یک انبردست که معمولا 500 گرم وزن دارد از یک ساختمان 4 طبقه که بیش از 12 متر ارتفاع خواهد داشت سقوط کند 0.5*12= 6 نیوتن نیرو وارد میکند که باز هم کلاه ایمنی کار ساز نیست
پس بنابر این اگر کلاه ایمنی به سر داشته باشیم در بسیاری از موارد کفایت نخواهد کرد و دو راه حل بیشتر نداریم یا باید در معرض سقوط این اشیا کار نکنیم یا باید کنترل مهندسی را سرلوحه کار قرار دهیم که در این مورد تنها راه حل اجرای تورها یا دیگر محافظ ها در فواصل ارتفاعی مورد نیاز است که نحوه نصب آنها در آیین نامه های مربوطه با جزییات آمده است .
