اینگونه لباسها توسط افرادی نظیر آتش نشانان ، کارگران صنایع فولاد و ریخته گری و افراد مشابه که کار آنها ورود به منطقه درحال آتش سوزی و یا فعالیت در مجاورت آتش را ایجاد می کند مورد استفاده قرار می گیرند. لباسهای یاد شده قادرند از طریق انعکاس امواج حرارتی تابشی به همراه ایجاد یک مانع حرارتی از رسیدن گرمای تابشی بیش از حد به کاربر جلوگیری کنند. لباسهای مقاوم در برابر حریق به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

الف) لباسهای مورد استفاده جهت کار در مجاورت آتش

ب) لباسهای مورد استفاده جهت ورود به منطقه آتش گرفته

با وجود اینکه جنس اینگونه لباسها از مواد غیرقابل اشتعال و یا مقاوم در برابر سوختن بوده و برای انعکاس انرژی تشعشعی و همچنین کاهش نرخ انتقال حرارت با یک لایۀ آلومینومی پوشانده شده اند، ولی مدت استفاده از آنها محدود می باشد.

یکی از مهمترین نکات قابل ذکر در هنگام استفاده از لباسهای کامل و یکپارچه بحث سرد کردن می باشد، زیرا در صورتی که درهنگام کار حرارت ناشی از متابولیسم دفع شد درجه حرارت بدن بالا می رود و بدون شک مشکل دفع حرارت در هنگام استفاده از لباسهای حفاظت فردی کامل چند برابر می شود . بطور کلی درمواردی که دوره استفاده از یک لباس کامل بیش از 15 تا 20 دقیقه باشد سرد کردن آن امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. فرآیند خنک سازی را می توان از طریق هدایت هوای قابل تنفس با درجه حرارت پایین به درون لباس انجام داد . امروزه لباسهای کامل مجهز به خنک کننده های خودکار با سیستم تهویه مطبوع ساخته شده است که از طریق یکسری لوله های باریک هوای سرد را در ناحیه تنه ، پا و دست به جریان در می آورد . از آنجایی که بخش اعظم خون در ناحیه سر و مغز جریان دارد ثابت شده است که می توان تنها با خنک نگهداشتن ناحیه سر بخش زیادی از گرمای تولید شده در بدن را منتقل کرد. در همین راستا امروزه هلمت های ایمنی مجهز به سیستم خنک کنندگی با هوا و آب طراحی و ساخته شده است.