مطالب (94)
- » کلاهخود یا هلمت (Helmet)
- » هود ها (Hood)
- » ضربه گير ها یا کلاه لبه دار (Bumb Cap)
- » کلاه های نرم (Soft Cap)
- » سربند ها و موبند ها (Hair Nets and Caps)
هلمت ها (Helmets) :
هلمت ها در بحث استاندارد ها مورد بررسی قرار گرفتند. بطور کلی ویژگی های و کاربردهای انواع کلاس های هلمت در زیر شرح داده شده اند:
- کلاس A یا G : کاربرد عمومی داشته، مقاوم در برابر ضربه و اصابت اجسام بوده برای محافظت از سر در مقابل برخورد خطرات با آن نظیر محافظت سر در برابر اشیاء سقوط کننده و پرتاب شده ، طراحی شده اند. در مشاغلی نظیر معدن کاری ، تونل کاری ، راه و ساختمان، كارهای توليدی، كشتی سازی ، چوب بری و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. کلاه های کلاس A در برابر ولتاژهای الکتریکی پایین نیز محافظت لازم را تأمین می کنند.
- کلاس B یا E : مقاوم در برابر ضربه و اصابت اجسام می باشند. این نوع کلاهها برای حفاظت سر کارگران در برابر ضربات ناشی از سقوط اشياء و برق گرفتگی با ولتاژهای بالا و همچنین سوختگی ها طراحی شده اند و غالباً توسط کارگران صنایع برق مورد استفاده قرار می گیرد.
- کلاس C: وزن کلاه های ایمنی این دسته بسیار سبک است (جهت احساس راحتی بيشتر در هنگام كار) و برای محافظت های محدود پيشنهاد می شوند. اغلب ساخته شده از آلومینیوم بوده، بنابراين هادي جريان الكتريسيته بوده و در برابر شوك الكتریکی هیچ حفاظتی ندارند. برای محافظت سر در برابر ضربات سبک، اصابت اجسام و بویژه برخورد سر با اشیاء ثابت طراحی و ساخته می شوند. در صنايع نفت و پالايش كه خطر برق گرفتگی كمتر است كاربرد دارد.
این سه کلاس هلمت در تصویر زیر نمایش داده شده اند:
توجه : کلاههای آتش نشانان که از جنس مواد بسیار مقاوم و غیرقابل احتراق ساخته شده و برای ناحیه گردن آتش نشانان دارای لبه بلندی می باشند، نیروهای پلیس ، نظامیان ، موتورسیکلت رانان ، و غیره دارای هلمت های اختصاصی اند که هر کدام دارای ویژگی های خاص خود می باشند.
هود (Hood):
این کلاه از سر و گردن در برابر گرما، شعله، فلزات مذاب، جرقه، مایعات، گرد و غبار و انواع مواد شیمیایی محافظت می کند.
کلاه ضربه گیر (Bumb Cap) :
نوع ديگری از كلاه های موجود در بازار كلاه های لبه دار هستند كه براي محيط هايی با فضای محدود و كم برای سر طراحی شده اند. این کلاه ضربه گیر بوده و از Helmet سبکتر است و سر را در برابر ضربات ناشی از برخورد با اشیاء ثابت محافظت می نماید. بعبارتی محافظ جمجمه بوده و جهت محافظت از سر در مقابل پارگی حاصل از برخورد با اجسام نوك تيز بكار می رود و برای محيط هائی توصيه می شوند كه حفاظت از خراشيدگی سر يا باد كردن سر در اثر ضربه لازم است. اما توجه به اين نكته بسيار حائز اهميت می باشد كه از اين نوع كلاهها نمی توان بعنوان جايگزینی برای كلاههای ایمنی (Helmet) استفاده نمود، زيرا آنها نمی توانند از سر در مقابل ضربه حاصل از نيروهای شديد و يا سوراخ شدگی حاصل از سقوط اجسام بر روی سر محافظت بعمل آورند. این نوع از کلاهها برای حفاظت در برابر اشیاء در حال افتادن و معلق طراحی نشده و مورد تائید ANSI نمی باشد. در جاهایی که سازه ها در ارتفاع پائین قراردارد و احتمال برخورد آنها با سر زیاد باشد این کلاه ها ایده ال می باشد.
کلاه های نرم (Soft Cap) :
این کلاه از پارچه های مقاوم در برابر آتش ساخته شده و در مقابل جرقه ها، شعله های باز، گرما، گرد و غبار و پاشش فلزات مذاب محافظت می کند. این نوع کلاه در زمان جوشکاری کاربرد بسیار دارد.
موبند ها و سربند ها (Hair Nets and Caps) :
این کلاه از جنس پارچه، کاغذ، و یا پوشش های توری شکل ساخته شده است و از افتادن مو به داخل مواد غذایی و صنایع مونتاژ پاک جلوگیری می کند. این تجهیزات همچنین از گیر کردن مو در بین اجزاء متحرک ماشین ها پیشگیری می کنند و اغلب برای محافظت از موی سر به کار میروند اگر طول مو دو برابر محيط ابزار يا شافت های گردان در دستگاه های ثابت است و یا اینکه طول مو برابر شعاع غلطكهای فشاری است كه در حين چرخش نقاط له كننده ايجاد مي كنند، پوشاندن مو با توری و سربند ضروری است. علاوه بر این در صورتی که موها با منبع اشتعال مواجه است مثل جوشکاری، برشکاری با مشعل گاز، کارکردن با شعله يا سطوح داغ که میتواند موجب آتش گیری مو شوند و اگر پتانسيل رفتن به محيط با اتمسفر قابل احتراق یا قابل اشتعال وجود دارد، مانند: مایعات قابل اشتعال از قبیل اتر، بنزن و یا در اتمسفرهای قابل احتراق از توری مو و سربند ها استفاده شود.
جنس كلاه با توجه به ریسكهای موجود در محیط انتخاب می شود. كلاههای ایمنی را از نظر جنس میتوان بصورت زیر تقسیم بندی نمود:
» پلی اتیلن (Poly Ethylene): متداولترین تركیبی است كه در ساخت كلاه ایمنی استفاده میشود.
» اكریلونیتریل بوتادین استایرن (Butadiene Styren Acrylonitrile): در واقع ABS یك تركیب سخت پلیمری است كه در فرآیندهای پیچیده شیمیایی ساخته میشود. از نظر شكل ظاهری شبیه به نوع پلی اتیلنی است ولی با مقاومت مكانیكی بالاتر، كارایی مؤثرتر و قابلیت انعطاف كمتر و بالطبع گرانتر.
» تركیبات پشم شیشه (Fiber Glass): این تركیبات مقاومت حرارتی خوبی دارند به همین دلیل در هر جایی كه خطر آتش سوزی و ذوب وجود دارد از این نوع كلاه استفاده میشود.
» آلومینیوم: این ماده مقاومت نسبتاً خوبی در مقابل پاشش مواد مذاب داشته و دارای خاصیت ضربه گیری است به همین دلیل در صنایع پتروشیمی از آلومینیوم جهت ساخت كلاه ایمنی استفاده میشود.
» فولاد: از فولاد جهت ساخت كلاه ایمنی جهت كاربردهای نظامی استفاده میشود. زیرا مقاومت نسبتاً خوبی در مقابل اصابت گلوله و تركش دارد.
در ساخت کلیه تجهیزات حفاظت فردی ، بسته به نوع کاربرد و محافظت مورد نظر می توان از مواد اولیه متفاوتی استفاده کرد.
- جنس کلاه ایمنی باید از موادی باشد که کلاه ایمنی تولید شده سبك و خنك باشد و تهويه در آن به سادگي و به بهترين شكل صورت پذيرد. تهویه از طریق سوراخ های تهویه صورت می گیرد.
- برای آنکه کلاه کاملا روی سر قرار بگیرد و در جای خود محکم باشد لازم است بند ها و تسمه هایی داشته باشد که فاصله این بندها از جدار داخلی کلاه بین ۱ تا ۴/۱ اینچ معادل ۱۸/۳ تا ۵۴/۲ سانتی متر باشد.
- فاصله آزاد افقی ( فاصله افقی بین سر و نقاط داخلی پوسته یا فاصله هر قسمت با نقاط داخلی پوسته)، نباید کمتر از ۵ میلیمتر و بیشتر از ۲۰ میلیمتر باشد.
- فاصله آزاد عمودی (فاصله عمودی بین بالاترین نقطه ماکت سر و پوسته کلاه از داخل)، نباید کمتر از ۲۵ میلیمتر و بیشتر از ۵۰ میلیمتر باشد.
- ارتفاع پوشش سر (فاصله عمودی از پایین لبه بند سر تا بالاترین نقطه از سر)، بین ۸۰ تا ۹۰ میلیمتر.
- فاصله آزادبین كلاف یراق و پوسته نباید از 19 میلیمتر كمتر باشد.
وزن
كل مجموع وزن كلاه شامل پوسته و يراق آلات بايستي بين 400 تا 500 گرم باشد . وزن برچسب و يا علائم ديگر مورد نياز و متصل به آن نبايستي از 30 گرم تجاوز نمايد.
رنـگ
كلاه ايمني در رنگهاي مختلف سفيد، طلايي، يشمي، آبي، زرد و يا نارنجي تولید می شوند. رنگ هاي ياد شده بايد در جنس مواد بكار رفته در پوسته باشد و نبايد كلاه بعد از ساخته شدن رنگ شده باشد.
رنگ کلاه در بسیاری از محیط های کاری نشان دهنده مسئولیت شغلی و یا نوع کار فرد می باشد. رنگ كلاه ايمني پیشنهادی در واحدهای مختلف براي كاركنان برحسب نوع كار آنها و مسئوليت شغلي ايشان به شرح زير توصيه مي شود:
ردیف |
نام واحد |
رنگ کلاه ایمنی |
۱ |
ایمنی |
زرد |
۲ |
آتش نشانی |
قرمز |
۳ |
بهره برداری |
سفيد |
۴ |
تعمیرات |
آبي |
۵ |
خدمات فنی |
سبز |
۶ |
واحدهاي غيرفني و افراد ميهمان |
نارنجي |
۷ |
پيمانكاران |
خاكستري |
ابعـاد
اندازه بودن كلاه ايمني در مراقبت از استفاده كننده به هنگام كار مهم است. بنابراين بايستي در اندازه هاي مختلف (كوچك، متوسط و بزرگ ) ساخته شود. البته در صورتي كه بندهاي داخلي آن قابليت تنظيم لازم را داشته باشد مي تواند در اندازه متوسط ساخته شود. ارتفاع كلاه بايستي بين 80 تا 90 ميليمتر باشد. معمولاً كلاههای ایمنی در سه اندازه استاندارد زیر بر اساس دور سر تهیه میشوند:
- سایز کوچک : 55 سانتی متر
- سایز متوسط : 58-55 سانتی متر
- سایز بزرگ : 59 سانتی متر به بالا
معمولاً دو سوم كلاه های ساخته شده مطابق با اندازه سایز متوسط اند.
یک کلاه ایمنی در مجموع از بخش های اساسی زیر تشکیل می شود:
کلاه یا سرپوش (Hat & Cap) : یک جسم صلب و سخت به شکل تقریبا نیم کره که با هماهنگی قسمت های داخلی خود سر را در برابر قسمت های مکانیکی, الکتریسیته و هم چنین برخی از شرایط نامساعد محیطی, محافظت می کند.
پوسته (Shell) : بخش خارجی کلاه بدون ضمائم آن را پوسته می نامند که وظیفه اصلی آن مقاومت در برابر نیروهای وارده خارجی بر آن است. پوسته قسمت اصلي و ظاهري كلاه بوده كه نقش حفاظتي اوليه در مقابل ضربه وارده را ايفا مي كند . لذا بايستي از ماده اي سخت ساخته شود و سطحي صيقلي و داراي انحنا ، جهت حفاظت و دفع انرژي ناشي از ضربه وارده را داشته باشد.
لبه (Brim) : برامدگی دورادور کلاه های ایمنی در اندازه های مختلف که وظیفه آن تامین حفاظت اضافی برای ناحیه صورت، گردن و شانه می باشد ؛ در کلاه های کار در ارتفاع برای تامین دید کافی این لبه ها تقریبا حذف میشوند .
بندهای یراق (Suspension) : شامل نوارها ، بند ها و تسمه های داخلی کلاه که پوسته را بدون ایجاد تماس بین آن و سر روی سر نگاه داشته و وظیفه اصلی آن جذب و مستهلک نمودن نیروهای مکانیکی وارده از طریق پوسته کلاه و ایجاد فاصله برای فراهم آوردن مقاومت الکتریکی لازم می باشد.
بند تاج (Crown straps) : بخشی از نوارها و بند های داخلی که به صورت متقاطع می باشند و در تماس با بخش فوقانی سر قرار می گیرد که جهت ثابت نمودن کلاه و جلوگیری از افتادن آن در هنگام حرکتهای سر به کار می رود .
پیشانی بند (Heafband) : قسمتی از بند های یراق کلاه ایمنی است که بر روی قسمت جلویی سر قرار می گیرد و هماهنگ با سایر نوارها و بندهای داخلی، پوسته را با فاصله از سر جدا نگاه می دارد.
بند چانه (Chin Strap) : بندی قابل تنظیم که به طور محکم به پوسته کلاه متصل بوده و برای ثابت نگه داشتن کلاه و جلوگیری از افتادن آن در هنگام حرکت سر به کار می رود.
نوار پشت گردن (Hope Strap) : یک تسمه قابل تنظیم در قسمت پشتی کلاه که از آن برای تغییر محیط یراق کلاه و در نتیجه متناسب کردن آن با سر کاربر استفاده می شود. این تسمه باید طوری روی کلاه نصب شود که امکان تنظیم آن بدون برداشتن کلاه از سر وجود داشته باشد.
نوار عرقگیر (Sweatband) : قسمتی از نوار داخلی کلاه می باشد که در ناحیه پیشانی بند قرارر گرفته و امکان جذب عرق را فراهم می کند. نوارهای عرق گیر باید قابل شستشو و قابل تعویض باشند.
علاوه بر بخش های اصلی، یک کلاه ایمنی می تواند شامل قسمت های زیر نیز باشد:
لبه جلویی (Peak) : قسمتی از لبه کلاه که همواره باید در جلو قرار بگیرد.
سوراخ های اتصال گوشی (Earmuff slots) : برای اتصال گوشی های محافظتی به کلاه های ایمنی در نظر گرفته شده اند.
لبه هدایت کننده باران (Rain trough) : آب باران را به قسمت جلوی کلاه هدایت می کند.
آستری زمستانی (Winter Liner) : پوشش اضافی که بر روی بند های یراق کلاه نصب شده و وظیفه آن گرم نگه داشتن ناحیه سر، گردن و گوشها در محیطهای سرد و یا در فصول سرد سال است. جنس مواد تشکیل دهنده آستری با توجه به شرایط محیطی متفاوت است ولی معمولا از پارچه پشم دار مقاوم در برابر نفوذ آب بافته می شود. جنس آستری باید از مواد غیر قابل اشتعال باشد.
نوار شب رنگ: برای افزایش قابلیت دید بر روی کلاه نصب می شود.
موادی که اجزای تشکیل دهنده کلاه ایمنی از آن ساخته شده بايد ضد آب بوده و تا حدودي نيز در مقابل آتش سوزي مقاوم باشند. هريك از اين كلاهها بايد شامل پوسته ( Shell) و قسمت ديگري به نام Suspension باشند . تهويه هوا نيز توسط فضايي ما بين پوسته كلاه و هد بند ( Head band ) انجام مي شود ( این تهویه ها در کلاه های عایق الکتریسیته مسدود شده اند )
هر كلاه بايستي حاوي دستورالعملي باشد كه نحوه استفاده و جاگذاري هد بند و ساسپنشن را تشريح نمايد. نوار چرمي دور كلاه كه قابليت تنظيم و جابجايي را نيز داراست ، بايد دست كم قسمت جلوي پيشاني را تحت پوشش قراردهد .
قسمت پوسته كلاه نيز، بايستي ساختار يكپارچه و يك تكه اي داشته باشد تا از سر در مقابل ضربات وارد شده از طريق اجسام سقوط كننده ، محافظت كامل بعمل آورد. كليه قسمتهايي كه با پوست در تماس مي باشند بايد از موادي ساخته شوند كه براي پوست سر ايجاد حساسيت ننمايند. در هنگام استفاده از انواع گوناگون كلاههاي ايمني ، توجه به اين نكته ضروري مي باشد كه لايه دروني كليه كلاهها بايد حاوي برچسبي ( Label) باشد كه توسط كارخانه توليد كننده تهيه شده و نحوه و نوع استفاده از آنها را مشخص نمايد .
بعبارتی کلاهخود های حفاظتی و کلاههای ایمنی باید خصوصیات زیر را دارا باشند :
» در برابر نفوذ اشیاء مقاومت داشته باشند.
» در مقابل ضربه مقاوم باشد و شوک های ضربه ای را جذب نمایند.
» از نظر رطوبت غير قابل نفوذ و در برابر آب مقاوم باشد.
» كلاه ايمني بايد از مواد غير قابل احتراق ساخته شده باشد و در آتش آرام بسوزند.
» عايق الكتريسيته باشد.
» دستورالعمل واضحی در خصوص تنظیم و تعویض اتصال و سربند داشته باشد.
بطور كلي كلاه ايمني از دو قسمت تشكيل شده است:
الف. پوسته خارجي (Shell)
ب. عامل تعليق ساز یا یراق (Suspension Agent)
کلاه ایمنی باید پوسته بیرونی سختی داشته باشد و یک آستر جذب کننده شوک که به سربند و تسمه چرمی متصل است و 2.54 الی 3.18 سانتیمتر پوسته را دور از سر معلق نگه می دارد .این نوع طراحی جذب شوکی در هنگام ضربه و تهویه را در طول استفاده نرمال فراهم می نماید . ضمنا این پوسته ها میبایست طوری طراحی شده باشند که برای استفاده از سایر تجهیزات حفاظت فردی ازقبیل عینک ایمنی و شیلد ها و گوشی های ایر ماف ممانعتی به عمل نیاورند
در فاصله قرارگيري يراق آلات با پوسته بايستي بين 30 تا 50 ميليمتر فضاي خالي وجود داشته باشد. عامل تعليق ساز از چهار يا شش پايه جهت اتصال به پوسته خارجي كلاه و يك قطعه ستارهاي شكل كه نقش مستهلك كننده ضربهها را بر عهده دارد و يك كمربند كه جهت ثابت ماندن كلاه بر روي سر استفاده مي شود، تشكيل شده است.
یـراق های چهـار و شش پایـه
معمولا کلاه ایمنی دارای سه عملکرد برای کاهش آسيب است:
» سرعت ضربه وارده به جمجمه را کاهش میدهد و از این رو جا به جایی مغز، در هنگام سانحه کنترل میشود. ماده نرم موجود در کلاه برخی ضربات را جذب نموده و در نتیجه سر با آهستگی به کلاه ایمنی برخورد میکند و این بدان معناست که مغز با نیروی زیادی با جمجمه برخورد نمیکند.
» کلاه ایمنی نيروي ضربه را در سطح بزرگتری پخش میکند تا نیرو در روی ناحیه خاصی از جمجمه متمرکز نشود.
» کلاه ایمنی به عنوان یک مانع فیزیکی عمل کرده و مانع برخورد جمجمه با شیء میشود.
این سه عملکرد با ادغام ويژگيهاي ۴ جزء اصلی کلاه ایمنی حاصل ميشود.
ساختمان کلاه ایمنی: یک کلاه ایمنی استاندارد دارای ۴ قسمت اساسی است که در مجموع و بصورت مکمل یکدیگر برای ایجاد راحتی و حفاظت از سر عمل می کنند. این چهار قسمت عبارتند از:
۱- پوسته بیرونی ۲- یراق یا ضربه گیر ۳- لایه و نوار دور کلاه ۴- سیستم نگهدارنده
البته این یک تقسیم بندی کلی است و اجزای تشکیل دهنده کلاه ایمنی در دسته بندی های متفاوتی طبقه بندی می شوند. نیاز به تذکر نیست که تمام این اجزا باید ملزومات کلاههای ایمنی را دارا باشد.
بیشتر آسیبهای وارده به سر در اثر سقوط اجسام و یا ضربه ناگهانی وارد شده در اثر برخورد با جسمی ثابت می باشند. محافظهای سر، باید از نفوذ و یا وارد آمدن ضربات سخت به آن جلوگیری بعمل آورند. بدنه كلاهك محافظ سر باید به اندازه كافی محكم و سخت بوده و قسمت هد بند و تسمه فلزی یا پلاستیكی مربوط به قسمت فرق سر، بدنه كلاهك را از جمجمه فرد مصرف كننده كلاه دور نگه می دارد تا به این قسمت سر فشار وارد نیاید . همچنین كلاههای حفاظتی بایستی از سر در مقابل وارد آمدن شوك الكتریكی به آن محافظت بعمل آورند .
با توجه به اینكه كاربرد اصلی كلاه ایمنی مقاومت در مقابل ضربه های مكانیكی است لذا باید طوری طراحی شود كه قادر به تحمل این ضربه ها باشد و در عین حال فشار ناشی از این ضربات را تا حد امكان مستهلك نماید. کلاه های ایمنی برای اینکه بتوانند اثرات سوء ناشی از ضربه های وارده به سر را به حداقل مقدار کاهش دهند بایستی دارای خصوصیات زیر باشند :
- فشار وارده به جمجمه را از طریق توزیع نیروی وارده در حداکثر سطح ممکن محدود نماید. همچنین پوسته سخت کلاه وظیفه دارد که سر را از ضربات وارده در اثر برخورد اشیاء و اجسام با آن و بالعکس محافظت نماید.
- از طریق شکل کروی وسطح صاف خود بتواند که با تغییر جهت و برگرداندن اشیایی که بر روی آن سقوط می کنند میزان نیروهای وارده را تقلیل دهد.
- قادر باشد که بخش عمده ای از انرژی وارده به آن را قبل از رسیدن به ناحیه سروگردن جذب و مستهلک سازد که این امر از طریق بندها و تمسه های درونی آن ( یراق کلاه ) که بطور محکم به پوسته متصل شده و پوسته خارجی را از سر جدا نگه می دارد و نیز با کمک فنر هایی که در نقطه اتصال بند های ابریشمی به پوسته کلاه تعبیه میگردد امکان پذیر می شود.
قبل از انتخاب و استفاده از کلاههای ایمنی باید ویژگی ها و الزامات عمومی تجهیزات حفاظت از سر را مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
كاركناني كه در اطراف زنجيرها و نوار نقاله هاي مخصوص حمل و جابجايي كالا ، اجسام چرخنده ، اجسام مخصوص پمپ و تلمبه ، دمندهها و ... كار ميكنند بايد از پوششي جهت محافظت موهاي خود (عموماً افراد با موهاي بلندتر از 4 اینچ معادل 2/10 سانتی متر) استفاده نمايند. زيرا ممكن است در حين كار افراد با اينگونه ماشين آلات و تجهيزات ، موهاي آنها ما بين سوراخهاي حفاظ دستگاهها گير افتاده و به داخل اجزاي متحرك آنها كشيده شود . ممكن است در اينگونه موارد از دستمالها ، توريها و دستارهايي كه موها را بطور كامل پوشش داده و همچنين خود آنها خطري را براي فرد مصرف كننده ، توليد نمي كنند استفاده گردد. همچنين ميتوان بدين منظور از كلاههاي سبك نيز استفاده نمود، اما اين كلاهها بايد موها را به طور كامل پوشش دهند به عبارتی استفاده از محافظ های سر ضروری می باشد.
جراحت های متداول سر در محیط های شغلی به شرح زير می باشند:
- سوراخ شدن كاسه سر (جمجمه) هنگامی كه نيروی زيادی بر آن وارد می شود. مثالی در اين ارتباط، تماس مستقيم سر با يك قسمت يا لبه تيز مي باشد.
- فشار بيش از حد به جمجمه باعث ارتجاع يا بهم فشرده شدن مهره گردن می شود (شكستگی جمجمه يا مهره های گردن)
- ضربه های وارده به مغز بدون شكستگی جمجمه، باعث جابجایی مغز به صورت ناگهانی می گردد كه ممكن است ضربه های مغزی و كوفتگی، خون ريزی مغزی يا مشكلات جريان خون را سبب شود. چنين خسارت هایی به سرعت برخورد جسم با سر بستگی دارد.
- سوختگی ناشی از پاشش مواد شیمیایی و مواد مذاب
- شوک الکتریکی ( برق گرفتگی )
از آنجایی که بنا به علل مختلف حذف کامل خطراتی که منجر به جراحات یاد شده در محیط های کاری می گردد عملا غیر ممکن است و همچنین نظر به اهمیت ناحیه سر، به منظور تامین یک سد دفاعی ثانویه استفاده از تجهیزات حفاظت فردی در برابر صدمات وارده به سر در بسیاری از محیط های صنعتی امری اجتناب ناپذیر است. استفاده از کلاه ایمنی ساده ترین راه محافظت سر افراد در برابر صدمات است. کلاه ایمنی از مهمترین لوازم ایمنی انفرادی است و عدم استفاده از آن میتواند خطرات جانی جبران ناپذیری را به وجود آورد. استفاده از کلاه ایمنی در بعضی موقعیتها اضطراری است و استفاده از آن در حین کار علاوه بر اینکه از وارد شدن ضربههای مکانیکی به ناحیه سر جلوگیری کند بلکه قادر است سر را در مقابل برخورد با ولتاژهای متفاوت حفاظت نماید.
گرچه بیشترین حوادث گزارش شده از لحاظ تعداد، مربوط به دست ها میباشد اما حوادث و جراحات وارد شده به سر همواره خطرناک ترین حوادث هستند . چرا که سوانحی که منجر به آسیب سر میشوند میتوانند منجر به صدمه دیدن اعضای زیر شوند: